Απεντόμωση (Έρποντα και Ιπτάμενα Έντομα)

Καλέστε μας και πείτε "site 50%" στο 2106460411 να καταγράψουμε το αίτημά σας και να σας κάνουμε προσφορά!

Απεντόμωση για Έρποντα και Ιπτάμενα Έντομα

Αφορά τις εφαρμογές που πραγματοποιούμε  για την αντιμετώπιση εντόμων υγειονομικής σημασίας, όπως κατσαρίδες, κουνούπια, μύγες, κοριοί, τσιμπούρια, σκόροι κλπ.

ΚΑΤΣΑΡΙΔΑ

(Dictyoptera: Blattodea) Οι κατσαρίδες έχουν ιδιαίτερα υψηλό ρυθμό αναπαραγωγής, μπορούν εύκολα να δημιουργήσουν ανθεκτικότητα και η παρουσία τους καθιστά απαραίτητη την άμεση αντιμετώπιση τους έτσι ώστε να εξασφαλισθεί πως ο πληθυσμός τους θα περιοριστεί και σταδιακά θα μειωθεί ώστε να μην προξενηθούν περεταίρω εστίες ή πως η προσβολή δεν θα επεκταθεί.

Τα πιο συχνά απαντώμενα είδη είναι: Blatella germanica, Periplaneta americana και Blatta orientalis.

Οι κατσαρίδες είναι έντομα που συνυπάρχουν με τον άνθρωπο για πολλές χιλιάδες χρόνια. Προτιμούν υγρά και ζεστά κλίματα και αν και υπάρχουν πάνω από 3.500 διαφορετικά είδη σ’ όλο τον κόσμο με κύριο λόγο αγροδίαιτα είδη υπάρχουν και κάποια που εισέρχονται σε οικήματα και προξενούν διάφορα και σοβαρά προβλήματα. Στη χώρα μας απαντώνται κυρίως 4 είδη εντός των οικιών και επαγγελματικών χώρων, με διαφορετικές συνήθειες το καθένα και άρα με διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης.

Γερμανική κατσαρίδα (Blatella germanica)
Όταν γίνεται αντιληπτή σε μια κουζίνα οικίας ή σε κάποιο επαγγελματικό χώρο συνήθως το μέγεθος του προβλήματος είναι πολύ μεγαλύτερο. Είναι είδος που συναντάται κατά ομάδες σε θερμά προφυλαγμένα σημεία και κοντά στην πηγή τροφής. Κυρίως πίσω από ψυγεία, φούρνους, κάτω από νεροχύτες μέσα σε ντουλάπια όπου εξασφαλίζουν ταυτόχρονα προστασία και τροφή.
Ο λεπτομερής έλεγχος για προσβολή στα σημεία που προτιμά να φωλιάζει ή ο έλεγχος (monitoring) με κολλητικές παγίδες μπορεί να εντοπίσει έγκαιρα μικρούς πληθυσμούς που δεν αποτελούν αρχικά εύκολα αντιληπτό πρόβλημα.
Ο έλεγχος των υλικών συσκευασίας αποτελεί το πρώτο βήμα περιορισμού της εισόδου αυτού του εντόμου σε ένα χώρο.
Ακολούθως ο επιμελής καθαρισμός από υπολείμματα τροφών ή φαγητών από πάγκους, πατώματα περιορίζει την πηγή τροφής.
Ο συχνός έλεγχος σημείων που μπορεί να αποτελέσει καταφύγιο των εντόμων.
Η χρήση εντομοκτόνου σκευάσματος με την μορφή gel που μπορεί να επιτύχει την εντοπισμένη εφαρμογή του κοντά στις εστίες αναπαραγωγής του εντόμου και περιορίζει τις δυσμενείς επιπτώσεις που έχει ο υπολειμματικός ψεκασμός εντός χώρων παρασκευής φαγητών – τροφίμων.

Periplaneta americana
Είναι η μεγαλύτερη σε μέγεθος κατσαρίδα που δημιουργεί προβλήματα στη χώρα μας. Απαντώνται κυρίως στους υπονόμους και τα φρεάτια και μέσω των σωληνώσεων της αποχέτευσης μεταφέρονται στις κουζίνες και στα μπάνια. Τα τέλεια έντομα μπορούν να πετάξουν και έτσι μεταφέρονται σε νέους χώρους όπου δημιουργούν καινούργιες προσβολές.
Καλό κλείσιμο τυχόν ανοιγμάτων γύρω από αποχετεύσεις εμποδίζει την είσοδο των εντόμων στους εσωτερικούς χώρους.
Υπολειμματικός ψεκασμός κυρίως σε φρεάτια και αποχετεύσεις μειώνει δραστικά τους πληθυσμούς του εντόμου αυτού και ελαχιστοποιεί την πιθανότητα να μεταφερθούν εντός των κατοικιών.

Ανατολική κατσαρίδα (Blatta orientalis)
Είναι είδος που προτιμά να ζει σε εξωτερικούς χώρους κάτω από πέτρες, φύλλα σε αποσύνθεση κ.α.., αλλά εισέρχεται εντός κατοικημένων χώρων από φυσικά ανοίγματα. Κρύβεται κάτω από ντουλάπες και άλλα έπιπλα και κυρίως γύρω από σωλήνες ύδρευσης και αποχέτευσης. Τρέφεται κυρίως από αμυλούχες τροφές.
Υπολειμματικός ψεκασμός κάτω από ψυγεία ή άλλα έπιπλα είναι αποτελεσματικό μέτρο. Επίσης η μείωση των πιθανών εστιών γύρω από τα οικήματα αποτελεί αποτελεσματικό μέτρο.

Καστανή κατσαρίδα (Supella longipalpa)
Έχει περίπου το μέγεθος της γερμανικής κατσαρίδας αλλά διαφέρουν στην εμφάνιση καθώς το είδος αυτό φέρει μια ανοιχτόχρωμη λωρίδα στη βάση των πτερύγων. Αναπτύσσονται στα ίδια σημεία όπως και η γερμανική κατσαρίδα, δηλαδή στις κουζίνες αλλά το είδος αυτό απαντάται εύκολα και στα υπόλοιπα δωμάτια μιας οικίας (μπάνιο, υπνοδωμάτια).

ΜΥΡΜΗΓΚΙ

(Hymenoptera: Formicidae) Τα μυρμήγκια ευημερούν σχεδόν σε όλα τα οικοσυστήματα, και αποτελούν ίσως και το 15-25% της βιομάζας των ζώων της ξηράς. Τα μυρμήγκια σχηματίζουν αποικίες με μέγεθος που ποικίλει από μερικές δεκάδες θηρευτές που ζουν σε μικρές φυσικές κοιλότητες έως κοινωνίες με υψηλή οργάνωση που καλύπτουν μεγάλες περιοχές και αποτελούνται από εκατομμύρια μέλη. Οι μεγαλύτερες αποικίες αποτελούνται κυρίως από στείρα άπτερα θηλυκά που σχηματίζουν τάξεις “εργατών”, “στρατιωτών”, ή άλλες εξειδικευμένες ομάδες. Σχεδόν όλες οι αποικίες μυρμηγκιών έχουν κάποια γόνιμα αρσενικά που αποκαλούνται κηφήνες και ένα ή περισσότερα γόνιμα θηλυκά που αποκαλούνται βασίλισσες. Τα πιο συχνά απαντώμενα είδη είναι τα Lasius niger, Lasius flavus, τα Φαραώ Monomorium pharaonsis με καφεκίτρινο χρώμα, προερχόμενα από τροπικές περιοχές που χρειάζονται θερμό περιβάλλον για επιβίωση και αναπαραγωγή, τα συναντάμε κυρίως σε πολυκατοικίες, ξενοδοχεία και νοσοκομεία, τρέφονται κυρίως από αποσυντιθέμενα τρόφιμα με αποτέλεσμα να φέρουν επιβλαβή μικρόβια και τα Iridomyrmex humilis.

ΜΥΓΑ

(Diptera) Οι κοινές μύγες προσελκύονται από τρόφιμα που δεν είναι προφυλαγμένα ή από οργανικά υγρά απόβλητα. Ένα άλλο είδος μυγών, οι κρεατόμυγες συχνά υποδηλώνουν την ύπαρξη νεκρού ζώου. Οι μύγες Pollenia rudis βρίσκουν συχνά καταφύγιο το χειμώνα εντός των οικιών αλλά μπορούν να εμφανιστούν και σε μεγάλους πληθυσμούς όταν ενεργοποιούνται την άνοιξη.

Γίνονται ενοχλητικές όταν πετούν μέσα στο σπίτι, ωστόσο κάποια από τα είδη τους είναι ικανά να προκαλέσουν και προβλήματα υγείας. Ειδικότερα οι κοινές μύγες μεταφέρουν ασθένειες όπως σαλμονέλα, δυσεντερία, φυματίωση, χολέρα και παρασιτικούς σκώληκες.

Η μύγα των φρούτων (Drosophilla sp.) είναι μικρή σε μέγεθος (3-8 mm) με χαρακτηριστικούς κόκκινους οφθαλμούς. Εμφανίζεται κυρίως στο τέλος του καλοκαιριού και τους πρώτους του φθινοπωρινούς μήνες οπότε και αναπτύσσει πολύ μεγάλους πληθυσμούς.
Αποτελεί σοβαρό πρόβλημα για καφετέριες, εστιατόρια και χώρους παρασκευής ή προετοιμασίας ποτών και τροφίμων.
Αναπαράγεται σε υπερώριμα φρούτα και λαχανικά σε αποσύνθεση.
Υπολειμματικοί ψεκασμοί με κατάλληλο εντομοκτόνο μειώνουν ικανοποιητικά τον πληθυσμό των τέλειων εντόμων, καθώς και διάφοροι τύποι παγίδων σύλληψης. Κανένα όμως μέσο δεν είναι από μόνο του αποτελεσματικό αν δεν συνδυάζεται με το σχολαστικό καθαρισμό των επιφανειών προετοιμασίας φαγητών και ποτών, διαχείρισης των απορριμμάτων, καθαρισμό αποχυμωτών, αποθήκευση φιαλών χρησιμοποιημένων ποτών και αναψυκτικών.

Η μύγα των σιφωνίων
Απαντώνται κυρίως σε κουζίνες και στα μπάνια. Οι προνύμφες τους αναπτύσσονται στα σιφώνια των δαπέδων ή οπουδήποτε αλλού βρουν οργανική ουσία. Όταν τα σιφώνια στεγνώνουν τότε μεγάλοι αριθμοί των εντόμων αυτών εμφανίζονται στα μπάνια ή τις κουζίνες. Χωρίς την καταπολέμηση των ατελών σταδίων (προνυμφών) η εμφάνιση των ακμαίων εντόμων θα είναι συνεχής και σταθερή. Ο μηχανικός καθαρισμός των σιφωνίων σε τακτά χρονικά διαστήματα, η τοποθέτηση λεπτής σήτας στα σιφώνια στο έδαφος για τον περιορισμό της εξόδου των ακμαίων αποτελεί αποτελεσματικό μέτρο.
Παρόλο που τα έντομα αυτά μοιάζουν στην εμφάνιση με τους φλεβοτόμους δεν τρέφονται με αίμα.

Phoridae
Μοιάζουν με τις μύγες των φρούτων αλλά είναι λίγο μικρότερες, και έχουν καμπουριαστή εμφάνιση. Παρόλο που πετούν εύκολα συνήθως περπατούν και μάλιστα κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μπερδεύονται με τους ψύλλους. Πολλαπλασιάζονται σε φυτική ή ζωική ύλη σε αποσύνθεση. Η απομάκρυνση των σκουπιδιών από το εσωτερικό των οικημάτων καθώς και η ελαχιστοποίηση των ανοιγμάτων ενός χώρου περιορίζουν προβλήματα από τα έντομα αυτά.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΜΥΓΩΝ (Γενικά μέτρα):
Μείωση των εστιών αναπαραγωγής του εντόμου (διαφορετικές για κάθε είδος)
Μείωση των σημείων εισόδου στο χώρο (αεροκουρτίνες για τις πόρτες και λεπτές σίτες για τα παράθυρα)
Εξωτερικά: χρήση ειδικού εντομοκτόνου σκευάσματος σε συνδυασμό με τροφοελκυστικό και εφαρμογή του από εξειδικευμένα συνεργεία είτε με ψεκασμό ή ως επίχρισμα σε επιλεγμένα σημεία.
Εσωτερικά: χρήση εντομοπαγίδων

ΣΦΗΚΑ

(Hymenoptera: Vespoidae) Η κοινωνική σφήκα ή αλλιώς Paravespula vulgaris όπως είναι η λατινική της ονομασία και η αγριόσφηκα ή αλλιώς Vespa crabro, είναι τα είδη που συναντάμε συχνότερα κυρίως σε προφυλαγμένους χώρους,θάμνους, πλευρές κτιρίων, σε κούφιους τοίχους, σε κορμούς δέντρων και σε στάβλους. Η κοινή σφήκα τσιμπά τον άνθρωπο άμεσα και κατ’ επανάληψη ενώ η αγριόσφηκα τσιμπά μόνο αν νιώσει πρόκληση και πολλές φορές καλεί όλη τη φωλιά για να αμυνθεί.

Προκαλείται οξύς πόνος από το τσίμπημά της. Αποτέλεσμα του τσιμπήματος μπορεί να είναι κνησμός, αναφυλαξία και αλλά αλλεργικά συμπτώματα.

Οι σφήκες που συνήθως προκαλούν προβλήματα στη χώρα μας μπορεί να χωριστούν σε δύο βασικές κατηγορίες ανάλογα με το είδος των φωλιών τους.
Αυτές που κατασκευάζουν φωλιές σε προστατευμένα σημεία και αποτελούνται μόνο από ένα επίπεδο και είναι ορατές, και σε αυτές που κατασκευάζουν φωλιές μη εμφανείς σε κοιλότητες δέντρων, υπόγειες στο έδαφος, σε εσοχές τοίχων με μια μόνο οπή εισόδου – εξόδου.
Αντιμετωπίζονται με τον εντοπισμό της φωλιάς και χρήση εντομοκτόνου πριν την καταστροφή της.
Χρήση επαναχρησιμοποιούμενων παγίδων σύλληψης με κατάλληλο τροφοελκυστικό.

ΣΚΟΡΟΣ

Ο σκόρος ανήκει στα Lepidoptera. Τα περισσότερα είδη δρουν κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Η προνύμφη (γνωστή και ως σκόρος) κάποιων ειδών, π.χ. Tineola bisselliella, Tinea pellionella, Trichophaga tapetzella, τρέφεται με ίνες από ρούχα, ειδικά όταν αυτά έχουν σκόνη, τρίχες, ή λεκέδες και έτσι αποτελεί έναν σημαντικό οικονομικό εχθρό, για τις οικίες αλλά και για τις βιομηχανίες.

ΕΝΤΟΜΟ ΑΠΟΘΗΚΩΝ

Τα έντομα αποθηκών αποτελούν μια μεγάλη κατηγορία εντόμων που προσβάλλει τρόφιμα και γεωργικά προϊόντα που παραμένουν αποθηκευμένα για κάποιο χρονικό διάστημα.

Τα έντομα αυτά προσβάλλουν τα τρόφιμα σε όλα τα στάδια επεξεργασίας, από τους καρπούς μέχρι και το τελικό στάδιο.

Ως έντομο αποθηκών ορίζεται το έντομο που α) προκαλεί ζημιά στα αποθηκευμένα προϊόντα, και β) μπορεί να αναπτυχθεί και να αναπαραχθεί σε χώρους που φιλοξενούν τέτοια προϊόντα.

Τα έντομα αποθηκών είναι τόσο διαδεδομένα και θεωρούνται επιτυχημένοι οργανισμοί γιατί:

  1. Βαδίζουν ή πετούν (ακόμα και δεκάδες χιλιόμετρα)
  2. Μετακινούνται μέσω του διεθνούς εμπορίου με το προϊόν (έντομα ‘’ταξιδιώτες’’)
  3. Χρησιμοποιούν σειρά καταφυγίων και συνθηκών για να επιζήσουν για πολλά χρόνια
  4. Σχήμα: στενά, μικρά, πεπλατυσμένα
  5. Σε καταφύγια αποφεύγουν την άμεση έκθεση σε εντομοκτόνα (ανθεκτικότητα) και φυσικούς εχθρούς

Η ολοκληρωμένη αντιμετώπιση των εντόμων αποθηκών μπορεί να γίνει σύμφωνα με τα παρακάτω βήματα:

  1. Πρόληψη: (Κατασκευή αποθήκης, Υγιεινή, Ξήρανση, Ερμητική αποθήκευση, Μικρός χρόνος αποθήκευσης,
  2. Συσκευασία: (insect-proof)
  3. Παρακολούθηση: (Οπτικός έλεγχος, Έλεγχος συνθηκών, Δειγματοληψία, Χρήση παγίδων)
  4. Καταπολέμηση: (Φυσική, Βιολογική, Χημική, Βιοτεχνολογική)

ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ:

  1. Φυσική (ακραίες θερμοκρασίες, αερισμός, συσκευασία, μηχανική καταστροφή)
  2. Βιολογική
  3. Χημική (προστατευτικά, καπνιστικά)
  4. Βιοτεχνολογική

Τα κυριότερα έντομα αποθηκών: Rhyzopertha dominica, Tribolium confusum, Sitophilus granarius, Oryzaephilus surinamensis, Cryptolestes ferugineus, Lasioderma serricorne, Stegobium paniceum, Plodia interpunctella, Ephestia kuehniella.

Αιμομυζιτικά Έντομα

ΚΟΥΝΟΥΠΙ

(Diptera: Culicidae) Το αρσενικό κουνούπι έχει πιο τριχωτές κεραίες από του θηλυκού. Τα κουνούπια τρέφονται με νέκταρ ή γύρη που βρίσκουν στη φύση, όμως τα θηλυκά χρειάζονται και αίμα προκειμένου να μπορέσουν να κάνουν αβγά. Η δραστηριότητα τους έχει να κάνει με τη θερμοκρασία και την υγρασία του αέρα. Έτσι τις πρώτες πρωινές, τις πρώτες νυχτερινές ώρες και κατά τη διάρκεια της νύχτας τα περισσότερα είδη είναι πιο ενεργητικά και τσιμπούν, αλλά υπάρχουν και είδη που τσιμπούν και όλο το εικοσιτετράωρο. Τα κουνούπια ερεθίζονται και προσελκύονται από την κίνηση, από τη σωματική θερμότητα, από την υγρασία και το διοξείδιο του άνθρακα που εκπνέετε με την αναπνοή.

Τα κουνούπια αναπαράγονται αποκλειστικά σε νερό μικρής ροής και στάσιμο. Έτσι ιδανικές εστίες ανάπτυξης αποτελούν τα έλη, οι βάλτοι, οι ορυζώνες, οι λίμνες ρυάκια με μικρή ροή αλλά και άλλες τεχνητές εστίες που μπορούν να κατακρατήσουν έστω και την ελάχιστη ποσότητα νερού (βραχόκηποι, σιντριβάνια, βαρέλια, πιατάκια γλάστρας, δεξαμενές κ.α.)
Στην Ελλάδα απαντώνται πάνω από 50 διαφορετικά είδη κουνουπιών από περίπου 3000 γνωστά είδη παγκοσμίως. Όλα τα είδη ανήκουν στην οικογένεια Culicidae της τάξης των Δίπτερων και ο μεγαλύτερος αριθμός των ειδών ανήκει στα γένηCulex, Aedes και Anopheles. Είναι σημαντικοί φορείς μολυσματικών ασθενειών μεταξύ άλλων της ελονοσίας, του κίτρινου και του δάγκειου πυρετού, του ιού του δυτικού Νείλου, διαφόρων εγκεφαλίτιδων κ.α.
Τα κουνούπια αποτελούν παράγοντα όχλησης με τα τσιμπήματα τους, παρακωλύουν τις γεωργικές εργασίες, είναι ανασταλτικός παράγοντας της οικοτουριστικής ανάπτυξης διαφόρων περιοχών.
Η προνυμφοκτονία είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος καταπολέμησης των κουνουπιών. Η καταγραφή όλων των πιθανών εστιών ανάπτυξης (υδατοσυλλογές) μιας περιοχής και η έγκαιρη επέμβαση με κατάλληλα προνυμφοκτόνα σκευάσματα αποτελούν τα βασικότερα βήματα της ορθολογικής και περιβαλλοντολογικά αποδεκτής αντιμετώπισης.
Συμπληρωματικές επεμβάσεις με ακμαιοκτόνα σκευάσματα μπορεί να περιορίσουν τον αριθμό των τέλειων εντόμων που πιθανόν προκύπτουν από με έγκαιρες ή αναποτελεσματικές εφαρμογές προνυμφοκτονίας, αλλά με το ανάλογο περιβαλλοντολογικό κίνδυνο.

ΣΚΝΙΠΑ

Τα τέλεια έντομα είναι γκριζόμαυρα έως καστανά με μεγάλα πόδια και με σώμα, φτερά και πόδια τριχωτά. Οι φλεβοτόμοι μετακινούνται με μικρά πηδηματάκια, το πολύ μισού μέτρου, ενώ πετούν μόνο όταν πρόκειται να μετακινηθούν σε μεγαλύτερες αποστάσεις και τότε η πτήση τους είναι αργή και σταθερή, χωρίς να δημιουργούν το χαρακτηριστικό ήχο που κάνουν τα κουνούπια. Ο όρος «σκνίπες» που συνήθως χρησιμοποιείται, είναι ευρύτερος και περιλαμβάνει, εκτός των φλεβοτόμων, και πολλά άλλα είδη μικρών αιμοζυμητικών εντόμων.

Οι ασθένειες που συνήθως μεταδίδονται από τους φλεβοτόμους είναι:

α) Σπλαχνική λεϊσμανίαση ή Καλαζάρ (σε ανθρώπους και σκύλους)
β) Δερματική λεϊσμανίαση (σε ανθρώπους και σκύλους)
γ) Στοματορινοφαρυγγική λεϊσμανίαση (μόνο σε ανθρώπους)

Μαύρες σκνίπες οικιών
Είναι μικρές σκνίπες μαύρου χρώματος που πολλαπλασιάζονται κυρίως στο υγρό χώμα των φυτών εσωτερικού χώρου.
Ο περιορισμός των υγρών εστιών περιορίζει την ανάπτυξή τους εντός των οικιών.

Άλλες μη αιμομυζητικές σκνίπες (Chironomidae)
Μοιάζουν με κουνούπια αλλά δεν φέρουν προβοσκίδα και άρα δεν τρέφονται με αίμα. Οι προνύμφες τους βρίσκονται κυρίως σε στάσιμο νερό, και τα ακμαία μπορεί να εισέλθουν σε οικίες από ανοίγματα ή να αποτελέσουν πρόβλημα σε υπαίθριες εκδηλώσεις όταν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού εμφανίζονται τα τέλεια έντομα σε πολύ μεγάλους πληθυσμούς.
Πολλές φορές η χρήση χημικών σκευασμάτων δεν αποτελεί λύση και η κάθε περίπτωση πρέπει να εξετάζεται διαφορετικά.

ΚΟΡΙΟΣ

Το πιο κοινό είδος είναι το lectularius Cimex, είναι μικρά παρασιτικά έντομα επίπεδα, ωοειδή και έχουν καφεκόκκινο χρώμα. Έχουν αναπτύξει τα πόδια εξαιρετικά καλά και τους επιτρέπουν να συρθούν επάνω σε επιφάνειες φτιαγμένες από ξύλο, χαρτί, πλαστικό ή ακόμη και γυαλί, τρέφονται από το αίμα των θηλαστικών που τσιμπούν.
Ένας ενήλικος κοριός μπορεί να τσιμπά έως και 10 λεπτά ή και περισσότερο και να καταναλώνει έως και έξι φορές το βάρος του σε αίμα,τα ενήλικα έντομα μπορούν να επιζήσουν ακόμα και για ένα έτος χωρίς σίτιση.

Έχουν πέντε νυμφικά στάδια και γεννούν περίπου 200 ωά στη διάρκεια της ζωής τους και απαιτούν λήψη αίματος για κάθε έκδυση.
Δεν γίνονται εύκολα αντιληπτοί διότι τσιμπούν το βράδυ και δεν έχουν επώδυνο τσίμπημα, αλλά γίνονται αντιληπτά από τα χαρακτηριστικά σημάδια που αφήνουν. Δεν είναι φορείς ασθενειών. Μεταφέρονται από οικία σε οικία με μεταχειρισμένα έπιπλα ή προσωπικά αντικείμενα. Κυρίως οικίες όταν υπάρχει φαντάρος στην οικογένεια και υπηρετούν σε μονάδες όπου οι κοριοί αποτελούν μόνιμο πρόβλημα.
Συνήθως απαντώνται στα υπνοδωμάτια στις σχισμές και χαραμάδες, κομοδίνα, πίσω από πίνακες ή κάδρα, ταπετσαρίες και στις γωνίες του κρεβατιού ακόμα και στα ξύλα των κρεβατιών ιδιαίτερα αν αυτά έχουν ρόζους ή σχισμές.
Πολύ σχολαστικός υπολειμματικός ψεκασμός μόνο στα παραπάνω σημεία από ειδικό ικανό να εντοπίσει τις παραπάνω εστίες αποτελούν τον κανόνα για την καταπολέμηση των κοριών. Συνήθως απαιτείται και δεύτερος συμπληρωματικός ψεκασμός απλά γιατί δεν γίνεται αρχικά αξιολόγηση του μεγέθους του προβλήματος και παραμελούνται εστίες. Δεν ενδείκνυνται ψεκασμοί χώρου.
Επιμόλυνση μπορεί εύκολα να συμβεί όταν άτομα της οικογένειας είναι φαντάροι ή επισκέπτονται χώρους μαζικής συνάθροισης (καταλύματα – camps).

ΨΥΛΛΟΣ

Οι ψύλλοι είναι εξωτερικά παράσιτα που τρέφονται με το αίμα των θηλαστικών και πτηνών.
Έχουν μεγάλη ικανότητα αλμάτων λόγω της ιδιόμορφης κατασκευής των πίσω ποδιών τους.
Επειδή μεταδίδουν ασθένειες, είναι πολύ επικίνδυνα έντομα.

Το δάγκωμα από ψύλλους προκαλεί έντονο κνισμό και η επικινδυνότητά του οφείλεται στο ότι αποτελούν ενδιάμεσους ξενιστές για πολλά παράσιτα και έτσι μπορεί να διευκολύνουν στην εξάπλωση επιδημιών.

Προστασία της οικίας και της οικογένειάς σας από τους ψύλλους.
Οι ψύλλοι είναι συνηθισμένο πρόβλημα στα σπίτια, ειδικά σ’ αυτά στα οποία ζουν γάτες ή σκύλοι. Επίσης, απαντώνται συχνά κατά τη μετακόμιση σε οίκημα στο οποίο πριν ζούσαν κατοικίδια ζώα.
Παρότι οι ψύλλοι μπορούν να μεταδώσουν ασθένειες, στη χώρα μας αυτό είναι πολύ σπάνιο. Αντίθετα, η κύρια ανησυχία είναι η ενόχληση που μπορούν να προκαλέσουν τα τσιμπήματα των ψύλλων στους ανθρώπους και τα κατοικίδια.

Κατανοώντας τους Ψύλλους

Υπάρχουν πολλά είδη ψύλλων αλλά οι περισσότεροι έχουν μήκος 2-3mm και το χρώμα τους είναι κόκκινο ή καφέ.
Τα τέλεια έντομα των ψύλλων τρυπούν το δέρμα των θηλαστικών ή των πτηνών για να τραφούν με το αίμα τους. Ωστόσο, οι προνύμφες των ψύλλων τρέφονται με οργανικές ουσίες σε χαλιά ή σε στρωσίδια και κλινοσκεπάσματα και συνεπώς τα υψηλά επίπεδα υγιεινής μπορούν να καθυστερήσουν τον κύκλο ζωής.
Τα κουκούλια των ψύλλων μπορεί να παραμείνουν αδρανή για δύο ή περισσότερα χρόνια και ξυπνούν από τους κραδασμούς των βημάτων. Είναι πολύ συνηθισμένο μια εστία ψύλλων να παραμείνει αδρανής σε ένα άδειο σπίτι και να ενεργοποιηθεί όταν κατοικηθεί από νέους ενοίκους.

Ταυτοποίηση Ψύλλων

Οι Ψύλλοι του Ανθρώπου έχουν εξελιχθεί έτσι ώστε να εξειδικεύονται σε διαφορετικά ζώα, αλλά ο ανθρώπινος ψύλλος ο οποίος ζει σε στους ανθρώπους (και σε ορισμένα ζώα με δέρμα παρόμοιο μ’ αυτό του ανθρώπου) δεν απαντάται πλέον συχνά σ’ αυτήν τη χώρα. Εξαίρεση αποτελούν τα αγροκτήματα όπου ανθρώπινοι ψύλλοι απαντώνται στα γουρούνια και οι οποίοι μπορεί να μεταπηδήσουν στους ανθρώπους. Οι ανθρώπινοι ψύλλοι τσιμπούν σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος και συσχετίζονται με φαγούρα καθώς οι ψύλλοι έρπουν στην επιδερμίδα.

Οι Ψύλλοι της Γάτας τσιμπούν τους ανθρώπους αλλά δεν ζουν στο ανθρώπινο σώμα. Τσιμπούν τα χέρια και το σώμα εκείνων που θα έρθουν σε επαφή με τα κατοικίδια ζώα ή με τα στρωσίδια των κατοικίδιων ζώων, αλλά το πιο συνηθισμένο σημείο του σώματος για τσιμπήματα από ψύλλους είναι στο κάτω μέρος των ποδιών. Συνήθως υπάρχουν πολύ περισσότεροι ψύλλοι στα χαλιά και στα στρωσίδια των κατοικίδιων ζώων παρά πάνω στα ίδια τα κατοικίδια. Όταν οι άνθρωποι πλησιάσουν, οι ψύλλοι πηδούν πάνω τους και τους τσιμπούν.